Άρθρο
Να φράξουμε τον δρόμο στους “μικρούς” Τραμπ

Τρίτη 2 Σεπτέμβρη. Συλλαλητήριο ενάντια στον ρατσιστικό νομοσχέδιο Πλεύρη

Ο Γιώργος Πίττας ξεσκεπάζει τα ρατσιστικά ψέματα Πλεύρη-Μητσοτάκη και αναδεικνύει τον κεντρικό ρόλο της εργατικής τάξης στο αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα.

 

«Ο λαθρομετανάστης που προσέβαλε τους Εύζωνες στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη αγνόησε τις αρχές και αξίες της Πατρίδας μας. Η εξέταση της αίτησης ασύλου που είχε υποβάλει έχει ήδη διακοπεί με την από 14.08.25 πράξη διακοπής και επιστροφής (απέλασης) του λόγω σιωπηρής διακοπής και απόρριψης του αιτήματος του.... Καμία ανοχή σε τέτοιες συμπεριφορές».

Ας δούμε τη γλώσσα στο τουίτ του υπουργού Μετανάστευσης Πλεύρη στις 17 Αυγούστου. Η λέξη «λαθρομετανάστης» που μπήκε στο ελληνικό λεξιλόγιο στις αρχές της δεκαετίας του ’90 από το νόμο 1975/91 της κυβέρνησης του μπαμπά Μητσοτάκη, επιστρέφει. Το 2018 με απόφασή του ο Άρειος Πάγος είχε κρίνει ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιείται στα νομικά έγγραφα και τις αποφάσεις των δικαστηρίων και υπήρξε εισαγγελική έκκληση να αποτρέπεται η χρήση του όρου.

Πάνω που οι μπάτσοι και οι μπατσορεπόρτερ στις φυλλάδες είχαν αρχίσει να εμπεδώνουν το «παράτυποι μετανάστες» –όσο και αν στα αστυνομικά τμήματα η ρατσιστική αντιμετώπιση παρέμεινε η ίδια– ο Πλεύρης, που πέρσι είχε ζητήσει την ποινικοποίηση της λέξης «μπάτσος», επαναφέρει το «λαθρομετανάστης» για να χαρακτηρίσει έναν αιτώντα ασύλου. 

Ο Μητσοτάκης γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι ο πολιτικός φελλός και σχεδόν μόνιμος εξωφυλαρούχας των υπουργικών συμβουλίων της ΝΔ που έβαλε στη θέση του Βορίδη, έχει υποστηρίξει ανοιχτά στο παρελθόν ότι «η φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν απώλειες, αν δεν υπάρχουν νεκροί». Τον έβαλε σε αυτή τη θέση να παίζει τον «μικρό Τραμπ», εκτοξεύοντας κάθε τρεις και λίγο ρατσιστικά τουίτ και ακόμη χειρότερα για να υλοποιήσει όλο το ρατσιστικό πρόγραμμα που άφησε στη μέση ο «οπεκεπές» με το τσεκούρι. 

Πρόκειται για μια ρατσιστική κλιμάκωση που πάει να ξεπεράσει ακόμη και τον Ορμπάν ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ, και ξεκίνησε τον Ιούλη με την τροπολογία που καταργεί την υποχρέωση του ελληνικού κράτους να εφαρμόζει τη Σύμβαση της Γενεύης αλλά και την απόφαση να σταλούν πολεμικές φρεγάτες έξω από την Λιβύη για να εμποδίσουν τα καρυδότσουφλα με τους πρόσφυγες. Απειλώντας στην ουσία με νέα Πύλο και στέλνοντας σαφές μήνυμα στα ελληνικά δικαστήρια που ερευνούν την υπόθεση ότι έχουν το ΟΚ να αφήσουν το έγκλημα ατιμώρητο. Μια κλιμάκωση που συνεχίζεται με το ρατσιστικό νομοσχέδιο που ψηφίζεται από τη ΝΔ στη Βουλή τροφοδοτώντας ταυτόχρονα την φασιστική απειλή. 

Έχουμε μπροστά μας ένα κρίσιμο φθινόπωρο μάχης και ένα άμεσο στόχο: Να βάλουμε φραγμό σε αυτήν την πολύπλευρη επίθεση, στόχος της οποίας δεν είναι μόνο οι μετανάστες και οι πρόσφυγες αλλά ολόκληρη η εργατική τάξη, και να στείλουμε στον αγύριστο μια ώρα αρχύτερα τον υπουργό και την κυβέρνηση Μητοστάκη που την οργανώνουν. 

Επίθεση στο άσυλο

Ο Πλεύρης με το καλημέρα θέλησε να συνδέσει την ανάληψη καθηκόντων του με την εικόνα των αφρικανών προσφύγων και μεταναστών καθηλωμένων για ώρες στον ήλιο στην Κρήτη και αργότερα στα αμπάρια του πολεμικού Χίος να μεταφέρονται δέσμιοι στην Βόρειο Ελλάδα. 

«Για τα παιδιά που τα ‘συραν στης Αφρικής τις αγορές εμπόροι και ληστές και φοβισμένα κι ορφανά στη Σμύρνη και στη Βενετιά τα πιάσαν οι φρουρές», αυτούς τους ανθρώπους που μόνο έγκλημά τους είναι ότι αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον, ήρθε μαζί και η τροπολογία της ντροπής για τρίμηνη αναστολή του δικαιώματος υποβολής αίτησης για χορήγηση ασύλου σε άτομα που έρχονται από την Βόρειο Αφρική, ποδοπατώντας για δεύτερη φορά μετά τον Μάρτη του 2020 στον Έβρο τη Σύμβαση της Γενεύης. 

Το ίδιο διάστημα ο Πλεύρης δήλωσε ότι «οι συνθήκες στις κλειστές δομές, είναι συνθήκες φυλάκισης». Τι εννοούσε ακριβώς φάνηκε στη «δομή» προσφύγων στο Κλειδί Σερρών στα μέσα του Αυγούστου. Εκεί οι, κατά τον Πλεύρη, «κρατούμενοι» προχώρησαν σε απεργία πείνας και κάποιοι από αυτούς επιχείρησαν να αποδράσουν, καταγγέλλοντας: Έλλειψη τροφίμων, σαπουνιού, μπάνιων, ρούχων, ιατρικής περίθαλψης, εξάπλωση ασθενειών, παραμονή σε κοντέινερς με περισσότερα από 10 άτομα, συνεχή κράτηση με διαδικασίες οι οποίες καθυστερούν. 

Όπως ανέφερε στην καταγγελία της η ΚΕΕΡΦΑ «είχαν φυλακιστεί αυθαίρετα στη δομή προσφύγων της Σιντικής σύμφωνα με τις ναζιστικού τύπου αποφάσεις του Πλεύρη να αναστείλει για ένα τρίμηνο το δικαίωμα υποβολής αίτησης ασύλου σε όσους έφτασαν από την Λιβύη και να στερήσει στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα όπως αυτό της αξιοπρεπούς σίτισης». 

Η αναστολή του δικαιώματος στην αίτηση χορήγησης ασύλου δεν καταγγέλθηκε ως παράνομη μόνο από τους πρόσφυγες, το αντιρατσιστικό κίνημα και όλες τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ανακοίνωση έβγαλε η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) που είναι «εθνικός θεσμός, ανεξάρτητο συμβουλευτικό όργανο της Πολιτείας» και ο Συνήγορος του Πολίτη. Η Ένωση Διοικητικών Δικαστών χαρακτήρισε την τροπολογία αντίθετη με τη διεθνή και την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (ΕΣΠ) κατέθεσε αίτηση ακύρωσης στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών για λογαριασμό Σουδανών προσφύγων που κρατούνται στην Αμυγδαλέζα, κατά της τρίμηνης αναστολής υποβολής αιτημάτων ασύλου. 

Ο Πλεύρης και οι παρατρεχάμενοι του στο υπουργείο ρατσισμού και απελάσεων αποφάσισαν να βάλουν στο στόχαστρο πέρα από τους πρόσφυγες και τους συμπαραστάτες –ακόμη και τους νομικούς συμπαραστάτες. Με διαρροές σε ένα τριτοκλασσάτο κυβερνητικό «μέσο ενημέρωσης» ανέφεραν ότι «η στάση του ΕΣΠ και άλλων συναφών οργανώσεων συνιστούν συστηματική υπονόμευση της κρατικής κυριαρχίας»! Με παρέμβασή της η Συντονιστική Επιτροπή της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος κάλεσε «το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου να αποκαταστήσει τη σχέση του με τη διεθνή και συνταγματική νομιμότητα» επισημαίνοντας «ότι δεν χορηγείται από το κράτος δωρεάν νομική συνδρομή στα υπό απέλαση ή επιστροφή πρόσωπα, κατά παράβαση των υποχρεώσεων της χώρας». 

Στη συνέχεια, μέσω της Καθημερινής αυτή τη φορά, η κυβέρνηση ενημέρωσε ότι ετοιμάζεται να διαγράψει από το Εθνικό Μητρώο τις ΜΚΟ που «αντιστρατεύονται την εθνική αντιμεταναστευτική πολιτική»! Παρενέβη η ειδική εισηγήτρια του ΟΗΕ, Μ. Λόουλορ που δήλωσε «το Υπουργείο θα πρέπει να υποστηρίζει τους υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όχι να τους στοχοποιεί με αυθαίρετες παρεμβάσεις και περιορισμούς». Πώς απάντησε η κυβέρνηση; 

«Όπως όλοι γνωρίζετε ο Θάνος Πλεύρης είναι αδελφός μου. Τον αγαπώ και τον υποστηρίζω και τον πιστεύω. Αλλά σήμερα είμαι Υπερήφανος! Μεγαλύτερη τιμή από την ενόχληση αυτή της κυρίας για τις δηλώσεις του δεν θα μπορούσε να υπάρξει» είπε ο Γεωργιάδης,πνευματικό παιδί του φύρερ της 4ης Αυγούστου Κώστα Πλεύρη. Και μετά, μαζί με τον Θάνο Πλεύρη υπέγραψαν ΚΥΑ «για την εφαρμογή νέου πλαισίου για τη διαπίστωση της ηλικίας πολιτών τρίτων χωρών ή ανιθαγενών» βάζοντας στο στόχαστρο και τα ανήλικα προσφυγόπουλα.

Ρατσιστικό νομοσχέδιο

Το ρατσιστικό νομοσχέδιο του Πλεύρη αυξάνει τη διοικητική κράτηση των προσφύγων στα δύο χρόνια. Ποινικοποιεί την είσοδο και παραμονή στη χώρα χωρίς χαρτιά με ποινές φυλάκισης ως και πέντε χρόνια και υπέρογκα πρόστιμα ως και 30.000 ευρώ. Καταργεί τις άδειες παραμονής σε όσους τεκμηριώνουν επταετή παραμονή στη χώρα, κλείνοντας ακόμη και αυτόν τον δύσβατο δρόμο νομιμοποίησης των μεταναστών. Πρέπει να μείνει στα χαρτιά. 

«Το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου αποτελεί τομή στο σταθερό πλαίσιο μιας διαχρονικά αντεργατικής, κατασταλτικής και θεσμικά ρατσιστικής μεταναστευτικής πολιτικής» ανέφερε στη σχετική ανακοίνωσή της η Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων Αθήνας.

«Για πρώτη φορά στα νομοθετικά χρονικά ποινικοποιείται η παραμονή στο ελληνικό έδαφος χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα... Σύμφωνα με τη νέα προτεινόμενη μορφή του άρθρου 83 του ν. 3386/2005: “Ο πολίτης τρίτης χώρας, που εξέρχεται ή επιχειρεί να εξέλθει από το ελληνικό έδαφος ή εισέρχεται ή επιχειρεί να εισέλθει ή παραμένει σε αυτό χωρίς τις νόμιμες διατυπώσεις, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο (2) ετών και χρηματική ποινή τουλάχιστον πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ”. Η ποινή δεν μετατρέπεται και δεν αναστέλλεται με κανένα τρόπο. 

Αν η διάταξη αυτή περάσει, κάθε αλλοδαπός που εντοπίζεται στην ελληνική επικράτεια χωρίς χαρτιά θα δικάζεται με τη διαδικασία του αυτοφώρου και θα φυλακίζεται, με μόνη προοπτική αποφυλάκισής του την απέλαση. Αυτό σημαίνει ότι χιλιάδες άνθρωποι που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα επί πολλά χρόνια, αλλά λόγω συνθηκών έχουν απωλέσει τη νομιμότητά τους, κινδυνεύουν με φυλακή... Οι φυλακές και τα στρατόπεδα-"προαναχωρητικά κέντρα" θα γεμίσουν από χιλιάδες κόσμο που το μόνο τους "έγκλημα" θα είναι ότι δεν προβλέπεται εκ του νόμου διαδικασία νομιμοποίησης.

Το Σ/Ν συρρικνώνει ή αοριστοποιεί θεμελιώδεις αρχές, αποδυναμώνει κάθε έννοια ένδικης προστασίας και δικαστικού ελέγχου. Εγκαθιστά καθεστώς φυλάκισης και συνοπτικών διαδικασιών επιστροφών, χωρίς ούτε καν τις ελάχιστες εγγυήσεις που προβλέπονται από το ενωσιακό δίκαιο. Επιπλέον, θεσμοθετεί μια “κατάσταση έκτακτης ανάγκης” χωρίς σαφή νομική θεμελίωση, ξεκάθαρο χρονικό ορίζοντα και ανεξάρτητο έλεγχο, επιτρέποντας την πλήρη αναστολή δικαιωμάτων...».

Πίσω από τα ψέματα 

Για να δικαιολογήσει τον ρατσιστικό της παροξυσμό η κυβέρνηση Μητσοτάκη χρησιμοποιεί ακραία ψέματα. 

Ψέμα νο1, «η χώρα κατακλύζεται από μετανάστες», «δεν χωράμε άλλους». Την απάντηση δεν την έδωσε η Εργατική Αλληλεγγύη αλλά η Καθημερινή στις 14/8 αντλώντας στοιχεία από το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σε άρθρο με θέμα τη μείωση του πληθυσμού στην Ελλάδα και το ασφαλιστικό αναφέρει ότι η αναλογία εργαζόμενων-συνταξιούχων είναι σήμερα στην Ελλάδα 1,7 προς 1 και ο πληθυσμός αναμένεται να μειωθεί 4%(!) από το 2022 μέχρι το 2030. Με βάση τα στοιχεία, εξηγεί ότι η μείωση των τελευταίων χρόνων δεν έχει να κάνει μόνο με την αναλογία γεννήσεων-θανάτων αλλά και με το ποσοστό των μεταναστών που έχει μειωθεί στο σύνολο του πληθυσμού από 6,5 % (δηλαδή περίπου 715.000) στο 2008 στο 3% (311.000) στο 2024. 

Δηλαδή η μείωση του συνολικού πληθυσμού της Ελλάδας (700.000 λιγότεροι) τα τελευταία 16 χρόνια αφορά κατά 40% πρόσφυγες και μετανάστες που έφυγαν είτε λόγω της κρίσης είτε λόγω της ρατσιστικής μεταχείρισης από το ελληνικό κράτος είτε και τα δύο μαζί. Συμπέρασμα: Θα χρειαζόταν να περάσουν τα σύνορα και να μείνουν στην Ελλάδα 400.000 άνθρωποι προκειμένου να ξαναφτάσουμε τον πληθυσμό του 2008.

Που μας πάει στο ψέμα νο2 περί «αύξησης των προσφυγικών ροών». Σύμφωνα με τα στοιχεία της ύπατης αρμοστείας του ΟΗΕ, μέσα στο πρώτο οκτάμηνο 2025 κατάφεραν να φτάσουν 27.632 πρόσφυγες. Ο αριθμός τους μέσα στους τέσσερις μήνες που απομένουν δεν πρόκειται να φτάσει τις 54.417 που καταγράφηκαν το 2024. Δηλαδή υπάρχει μείωση, όχι αύξηση.

Ψέμα νο 3 είναι αυτό που έχει να κάνει με την ισλαμοφοβία και την προπαγάνδα ότι επειδή οι περισσότεροι από τους μετανάστες που έρχονται σήμερα είναι μουσουλμάνοι, θα «αλλοιωθούν οι ευρωπαϊκές αξίες και τα ιδεώδη». Λες και δεν υπάρχει μειονότητα στην Ελλάδα για την οποία οι φορείς του ελληνικού κράτους σκίζουν τα ιμάτιά τους ότι είναι μουσουλμανική και όχι τουρκική. Δεν τολμάνε βέβαια να πούνε ανοιχτά σε πάνω από 100.000 πολίτες του ελληνικού κράτους ότι αποτελούν απειλή για τις «αξίες» του. Όσο για τους εκτός Θράκης μουσουλμάνους, όχι μόνο δεν έχουν τζαμιά και νεκροταφεία αλλά βρίσκονται μόνιμα στο στόχαστρο του κρατικού μηχανισμού.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αναπαράγει όλα τα ισλαμοφοβικά, αποικιοκρατικά, ρατσιστικά στερεότυπα όταν είναι να υποδεχτεί πρόσφυγες από τη Συρία ή το Αφγανιστάν. Αλλά φιλάει με ευγνωμοσύνη τα γεμάτα με αίμα χέρια στυγερών Σαουδαράβων «πριγκήπων» που έρχονται σαν «επενδυτές». 

Το μεγαλύτερο ανέκδοτο –μετά από το ότι οι κάθε λογής Τραμπ, Πλεύρηδες, Γεωργιάδηδες και Βορίδηδες μάχονται τον αντισημιτισμό– είναι ότι μάχονται για τα δικαιώματα των γυναικών που τάχα απειλούνται από τους μουσουλμάνους. Όχι μόνο γιατί ακόμη κυκλοφορούν στο διαδίκτυο οι φωτογραφίες του Πλεύρη και άλλων βουλευτών και υπουργών της ΝΔ αγκαλιά με τον τότε «κομματάρχη» τους στον Κολωνό παιδοβιαστή Μίχο. Αλλά και για το πόσο ξεδιάντροπα η αστυνομία και η δικαστική εξουσία επιχείρησαν την εξόντωση της 12χρονης και της οικογένειάς της. Ενώ ταυτόχρονα οι διακρίσεις, η βία κατά των γυναικών και οι γυναικοκτονίες συνεχίζουν ασταμάτητες μέσα στο νέο περιβάλλον που διαμορφώνει η «antiwoke» ατζέντα της ΝΔ. 

Υπάρχει και ένα τέταρτο ψέμα, ότι «οι ξένοι μας παίρνουν τις δουλειές» και «ρίχνουν τα μεροκάματα». Δεν θα βρει κανείς εύκολα σήμερα κάποιον που να το υποστηρίζει αυτό. Μετά την επέλαση των μνημονίων, το ποιος πέταξε τον κόσμο στην ανεργία και τσάκισε τα μεροκάματα στέλνοντας και τους ντόπιους να γίνουν μετανάστες στο εξωτερικό είναι γνωστό τοις πάσι. 

Σήμερα, οι καπιταλιστές έχουν αντίθετο πρόβλημα. Οι βιομηχανίες των ακινήτων και του τουρισμού, η αγροτική παραγωγή και όχι μόνο, έχουν έλλειψη από χιλιάδες εργατικά χέρια. Και το ερώτημα προκύπτει εύλογα, γιατί, όχι από ανθρωπισμό αλλά έστω από καθαρό συμφέρον, οι κυβερνήσεις δεν νομιμοποιούν αντί να δολοφονούν και να κυνηγάνε τους μετανάστες έχοντας και τα αφεντικά να γκρινιάζουν ότι «λείπουν χέρια»; 

Το πρώτο σκέλος της απάντησης είναι οικονομικό. Προτιμάνε, όσο και αν αυτό μας πάει σε μοντέλα παραγωγής του 19ου αιώνα, η δουλειά να βγαίνει με τους «παράνομους», με λιγότερα δικαιώματα, χαμηλότερα μεροκάματα, κρατώντας και τους νόμιμους υπό την απειλή της «παρανομίας». Και ταυτόχρονα ψάχνονται πως θα κάνουν διμερείς συμφωνίες για «εποχικούς» που θα έρχονται από τις χώρες τους με απεχθείς όρους για καλύψουν τα τεράστια κενά. Μόνο που οι εργάτες από το Μπαγκλαντές και την Αίγυπτο δεν είναι διατεθειμένοι να παίζουν το ρόλο της στυμμένης λεμονόκουπας. 

Έτσι το πρόβλημα παραμένει, καθώς, βαραίνει περισσότερο το δεύτερο σκέλος της απάντησης, το ιδεολογικό. Ο ρατσισμός, όπως θα δούμε αμέσως μετά, είναι βασικό εργαλείο της αστικής τάξης. 

Ποιος πληρώνει αυτήν την πολιτική των δολοφονικών πούσμπακ, του λιγότερου ασύλου, της μηδενικής νομιμοποίησης, των στρατοπέδων συγκέντρωσης, της στέρησης του ΑΜΚΑ και μιας πληθώρας διακρίσεων; 

Προφανώς, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Πνιγμένοι στα σύνορα, αυτοκτονημένοι στα τμήματα, κρατούμενοι στα στρατόπεδα, περιθωριοποιημένοι στις πόλεις, φοβούμενοι να πάνε στην αστυνομία και στα νοσοκομεία -και δοθείσης ευκαιρίας προφανείς στόχοι κυβέρνησης και ΜΜΕ για εκστρατείες ρατσιστικής/σεξιστικής υστερίας. 

Όπως αυτή που παρακολουθήσαμε με την τραγωδία του τρίχρονου κοριτσιού και της μητέρας από την Αλγερία: Που μεγάλωνε μόνη της τρία παιδιά, όλοι «παράνομοι», σε μια τρύπα στα Πατήσια, πέντε χρόνια στην Αθήνα, υπό την μόνιμη απειλή της απέλασης, χωρίς μόνιμη εργασία, με έναν πρώην σύζυγο με καταδίκες για ληστεία, ναρκωτικά και τρεις φορές για ενδοοικογενειακή βία. Που δεν βρέθηκε μια υπηρεσία να βοηθήσει αυτή και τα παιδιά της γιατί τις έχει κλείσει όλες ο Μητσοτάκης. Που είχε υποβάλει από το 2020 δύο φορές αίτημα ασύλου, αλλά απορρίφθηκε από τα τέρατα που μετά την βάφτισαν «τέρας».  

Την πληρώνουν φυσικά και οι ντόπιοι που σε λίγο δεν θα έχουν να πάρουν σύνταξη, δεν θα βρίσκουν άνθρωπο να φυλάει τους όλο και περισσότερους παππούδες και γιαγιάδες, τα χωράφια που θα γίνουν αγριότοποι, τροφή για πυρκαγιές για να φυτρώνουν πάνελ ηλιακής ενέργειας και ανεμογεννήτριες. 

Δέκα χρόνια μετά το καλοκαίρι της αλληλεγγύης του 2015, όταν 20πλάσιος αριθμός προσφύγων πέρασε τα σύνορα έχοντας την υποστήριξη της πλειοψηφίας του κόσμου, το ζήτημα δεν είναι να εμποδίσουμε όσους έρχονται –το ζήτημα είναι τους προσφέρουμε άσυλο, νομιμοποίηση, δικαιώματα, παραμονή μπας και πείσουμε κανένα να μείνει.

Εργαλείο διάσπασης, χειραγώγησης και επίθεσης στην Αριστερά

Η ρατσιστική επίθεση της κυβέρνησης έχει στόχο την διάσπαση της εργατικής τάξης της οποίας οι μετανάστες και οι πρόσφυγες είναι οργανικό κομμάτι στα εργοστάσια, τις οικοδομές, τον τουρισμό, στον επισιτισμό, στο μάζεμα της σοδειάς, παντού. Χαρακτηρίζει «απειλή» τους μετανάστες και των πρόσφυγες προκειμένου να αποπροσανατολίσει από τις πραγματικές απειλές που αφορούν την ίδια και την πολιτικές της και να δημιουργήσει αποδιοπομπαίους τράγους για να διοχετεύσει την οργή που αυτές δημιουργούν. 

Η ισλαμοφοβία είτε ομολογείται ανοικτά είτε υποκρύπτεται πίσω από την «υπεράσπιση των αξιών και των αρχών της πατρίδας μας» έχει σήμερα και έναν επιπλέον στόχο, το κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και βέβαια τους Παλαιστίνιους και τους Άραβες που ζούνε στην Ελλάδα και διαδηλώνουν ενάντια στην γενοκτονία. 

Ταυτιζόμενη με τον Νετανιάχου που υποστηρίζει ότι πολεμώντας την Χαμάς και την παλαιστινιακή αντίσταση υπερασπίζεται τις αξίες της Δύσης, η κυβέρνηση Μητσοτάκη χρησιμοποιεί την ισλαμοφοβία αφενός σαν πλυντήριο για τη δική της συνενοχή σε αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, αφετέρου για να αποδυναμώσει την τεράστια υποστήριξη στο κίνημα αλληλεγγύης. 

Αλλά τα κροκοδείλια δάκρυά τους «για τους ισραηλινούς ομήρους που κρατάνε οι τρομοκράτες της Χαμάς» δεν μπορούν να πείσουν ούτε καν τους ψηφοφόρους τους. Η πλειοψηφία της εργατικής τάξης και της νεολαίας στηρίζει την παλαιστινιακή αντίσταση, καταγγέλλει την γενοκτονία των σιωνιστών, σπάζοντας έτσι την ισλαμοφοβική προπαγάνδα. 

Κατρακυλώντας στις δημοσκοπήσεις, στριμωγμένη στα στενά, ανάμεσα στα ατελείωτα σκάνδαλα, την καταστροφή που σκορπάει από άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα αφήνοντάς ανυπεράσπιστο τον κόσμο από τις πυρκαγιές μέχρι την πρόσβαση στην Υγεία, αλλά και τους αγώνες και τις απεργίες που ακόμη και μέσα στο καλοκαίρι δεν λέγανε να σταματήσουν -για τα Τέμπη, την Πύλο, την Παιδεία, την Υγεία, το Περιβάλλον, την Παλαιστίνη- η κυβέρνηση Μητσοτάκη παίρνει με τις μπάντες την ακροδεξιά της στροφή και γενικεύει: 

Αν πριν δύο χρόνια στον Έβρο συκοφαντούσε ότι τις φωτιές τις βάζουν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, φέτος η ΝΔ, οι χρηματοδοτούμενες «ομάδες αλήθειας» της και τα ακροδεξιά τρόλ της στο διαδίκτυο, λένε ότι τις φωτιές τις βάζουν οι αριστεροί και οι αλληλέγγυοι στην Παλαιστίνη κατηγορώντας ταυτόχρονα τον Πελετίδη ότι με την πολιτική του ΚΚΕ «έκαψε την Πάτρα». Για να σώσουν το τομάρι τους είναι διατεθειμένοι να στήσουν κάθε είδους σκευωρία όπως δείχνουν οι συλλήψεις των εθελοντών στην Πάτρα. 

Ο ρατσισμός παντρεύεται με τον εθνικισμό. Οι βάρκες με τους πρόσφυγες από την Βόρειο Αφρική είναι «εισβολείς» που πρέπει να αντιμετωπιστούν από τις φρεγάτες στη Λιβύη με στόχο τις ΑΟΖ. Εξήντα χρόνια από το διαβόητο «σαμποτάζ του Έβρου» που έστησε ο μετέπειτα δικτάτορας Παπαδόπουλος, ομοϊδεάτης και συνεργάτης εκείνη την περίοδο του πατέρα Πλεύρη, ο γιος Πλεύρης κατηγορεί την Αριστερά και όσους υπερασπίζονται τους πρόσφυγες και τα δικαιώματα ως σαμποτέρ «της εθνικής κυριαρχίας». Ο Φλωρίδης επιτέθηκε στο κίνημα αλληλεγγύης και στην Αριστερά ότι παίζει το παιχνίδι της Τουρκίας υπονομεύοντας τη «στρατηγική σχέση με το Ισραήλ». 

Σε γραμμή του πρώην υπουργού Μετανάστευσης Καιρίδη που πριν από δύο χρόνια πανηγύριζε ότι λόγω πολέμου έχουμε «εισροή ισραηλινών τουριστών που εγκαταλείπουν την Τουρκία και όχι Παλαιστινίων», οι μηχανισμοί της ΝΔ σε αγαστή συνεργασία με τις εργοδοτικές οργανώσεις και τοπικούς τραμπούκους στη Ρόδο επιτέθηκαν με λύσσα κι επιχείρησαν να ματαιώσουν τις συγκεντρώσεις ενάντια στο Crown Iris, υπερασπιζόμενοι τα «εθνικά συμφέροντα» των μεγαλοξενοδόχων και των εφοπλιστών. 

Δεν απηχούν τίποτε άλλο από την ακροδεξιά στροφή που σηματοδότησε ο ίδιος ο Μητσοτάκης όταν αμέσως μετά την εκλογή Τραμπ έσπευσε να δώσει συνέντευξη και να μιλήσει για «τυραννία των μειοψηφιών που σε “βαφτίζουν” φασίστα, υποστηρικτή της πατριαρχίας, ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς».

Ενάντια στον ρατσισμό και τον φασισμό...

Ο «ιδεολογικός αντίλογος» απέναντι στην Αριστερά τα έχει όλα στο έπακρο: ρατσισμό, ισλαμοφοβία, εθνικισμό, πολεμοκαπηλεία, σεξισμό, Αυτό είναι το ακροδεξιό μείγμα, το οποίο μέσα σε συνθήκες κρίσης και πολέμου, ταξικής πόλωσης και φόβου της άρχουσας τάξης απέναντι στο εργατικό κίνημα, την Αριστερά και την ιδεολογική της κυριαρχία, οδηγεί –αν δεν αντιμετωπιστεί– με μαθηματική ακρίβεια σε ενίσχυση του φασισμού. 

Οι Μητσοτάκηδες και οι Πλεύρηδες σμιλεύουν τον τέλειο φασίστα. Στην Ελλάδα είχαμε την εμπειρία της προηγούμενης δεκαετίας, πως οι επιθέσεις των μνημονίων με στόχο το χρέος να πληρώσει η εργατική τάξη σε συνδυασμό με τον ακραίο ρατσισμό του Σαμαρά, έβγαλε τα τάγματα εφόδου της Χ.Α. να κυνηγάνε με γραβάτες διψήφια ποσοστά στη βουλή και με μαχαίρια τους μετανάστες και τους αριστερούς στους δρόμους. Ξέρουμε με τι κόπο και τι τρόπο το εργατικό κίνημα και η Αριστερά ανέκοψαν αυτήν την πορεία: 

Αποκαλύπτοντας τον φασιστικό-ναζιστικό χαρακτήρα τους. Εμποδίζοντας την φασιστική βία να σπείρει τον τρόμο στους δρόμους. Με Ενιαίο Μέτωπο της εργατικής τάξης κερδίζοντας στην πρώτη γραμμή τα συνδικάτα. Συνδέοντας τη μάχη ενάντια στον φασισμό όχι μόνο με τη μάχη ενάντια στη λιτότητα και τον αυταρχισμό αλλά και με τη μάχη ενάντια στις ρατσιστικές επιθέσεις. 

Χάρη σε αυτόν τον αγώνα δεν απειλούμαστε σήμερα από τα τάγματα εφόδου της Χ.Α. Αλλά το τέρας που τα γέννησε κλωσάει ξανά τα αυγά του. Δεν ξέρουμε πότε και τι ακριβώς μόρφωμα θα βγει από εκεί αλλά γεννητούρια θα έχουμε. Η ΝΔ του Μητσοτάκη παραπαίοντας μέσα στην ακροδεξιά της στροφή έχει φτάσει στο σημείο να αναδεικνύει σαν δελφίνους για την αρχηγία του κόμματος τον Βορίδη και τον Γεωργιάδη ενώ κρατάει ανοιχτές τις γέφυρες, όχι μόνο ιδεολογικά, με τους «Σπαρτιάτες», τον Βελόπουλο και τη «Νίκη» προκειμένου να έχει δεκανίκια στη Βουλή. 

Είναι μια επικίνδυνη αντεπίθεση που πρέπει να την τσακίσουμε. Διεθνώς, με την εργατική τάξη στην πρώτη γραμμή.

...Κοινός αγώνας... 

Διεθνώς σημαίνει ότι δεν παλεύουμε μόνοι μας. Στο προηγούμενο τεύχος του περιοδικού είχαμε παρουσιάσει εκτενώς την ταχύτητα με την οποία το κίνημα στις ΗΠΑ βγήκε στους δρόμους για να σταματήσει το ρατσιστικό blitzkrieg του Τραμπ ενάντια στους μετανάστες οδηγώντας μέχρι και σε εξεγέρσεις. 

Η κινητοποίηση του κόσμου από τα κάτω για την υπεράσπιση των μεταναστών αλλά και του κινήματος αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη μέσα σε λίγους μήνες άλλαξε το κλίμα της ηττοπάθειας που κυριαρχούσε τον χειμώνα. Οι δρόμοι γέμισαν με τον κόσμο του κινήματος και τα τάγματα εφόδου των φασιστικών και ακροδεξιών συμμοριών που πριν μερικά χρόνια μπούκαραν στο Καπιτώλιο, ήταν εξαφανισμένα. 

Η αντίδραση εκφράζεται πλέον και κεντρικά πολιτικά με ένα κίνημα να απαιτεί να φύγει ο Τραμπ. Η αριστερή πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος κάνει συγκεντρώσεις με δεκάδες χιλιάδες κόσμο. Την υποψηφιότητα των Δημοκρατικών για το δήμο της Νέας Υόρκης (αφού πάτησε τον λομπίστα, φιλοϊσραηλινό αντίπαλό του στο εσωτερικό του) αναλαμβάνει ο Μαμντάνι, ένας μετανάστης μουσουλμάνος, υπέρ της Παλαιστίνης, φίλος των Εβραίων αντισιωνιστών, των δικαιωμάτων των γυναικών, των ΛΟΑΤΚΙ+ που θέλει τσάμπα συγκοινωνίες για τους φτωχούς στην πόλη. Ό,τι δηλαδή κάνει την δεξιά και την ακροδεξιά να βγάζει φλύκταινες.

 Δεν χρειάζεται καμιά αυταπάτη ότι κάτι μπορεί να αλλάξει με το Δημοκρατικό Κόμμα –ξέρουμε τα όρια του Σάντερς από την προηγούμενη φορά. Αλλά οι εξελίξεις είναι ενδεικτικές για την κατάσταση του κόσμου και του κινήματος. 

Παρόμοια είναι η εικόνα στις χώρες της ΕΕ. Αυτή τη φορά το παράδειγμα του καλοκαιριού ήρθε απρόσμενα από την Ουγγαρία όπου εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές ξεχύθηκαν στους δρόμους σπάζοντας την απαγόρευση του Pride  από τον Όρμπαν. Αλλά και στην Βρετανία η σύγκρουση ενάντια στις ρατσιστικές επιθέσεις και τον φασισμό ήταν στην πρώτη γραμμή όλο το καλοκαίρι. 

Το έναυσμα που έβγαλε τους φασίστες στους δρόμους να καλούν σε απειλητικές συγκεντρώσεις έξω από ξενοδοχεία που φιλοξενούν μετανάστες σε βρετανικές πόλεις έστρωσε το ίδιο το Εργατικό Κόμμα του Κιρ Στάρμερ ξεκινώντας μια ρατσιστική καμπάνια για «κύματα μεταναστών» που έρχονται από τη Μάγχη. Ενώ ταυτόχρονα επιχειρεί διώξεις ενάντια σε οργανώνεις του κινήματος αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη με την κατηγορία του τρομοκράτη. 

Την ίδια ώρα που η αστυνομία κυνηγάει τους Παλαιστίνιους και την Αριστερά, οι κάθε είδους ναζί όπως ο Τόμι Ρόμπινσον και βέβαια το REFORM UK το κόμμα του ακροδεξιού Φάρατζ τρέχουν να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία. Αλλά παντού, είτε περισσότεροι είτε λιγότεροι, βρίσκονται αντιμέτωποι με μια αντιφασιστική συγκέντρωση. Στις 13 Σεπτέμβρη, λίγες μέρες πριν διαδηλώσουμε στο Κερατσίνι και τον Πειραιά στην δωδέκατη επέτειο από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, στο Λονδίνο θα υπάρχει πανεθνικό αντιφασιστικό συλλαλητήριο ενάντια στον Τόμι Ρόμπινσον. 

Οι φασίστες και η ακροδεξιά πάνε να σηκώσουν κεφάλι στην Βρετανία αλλά η είδηση του καλοκαιριού έρχεται από την Αριστερά. Η πρωτοβουλία του Κόρμπιν και της Σουλτάνα, των διαγραμμένων από το Εργατικό Κόμμα, να συγκροτήσουν άλλο κόμμα στα αριστερά του, έχει πάρει για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες τόσο μεγάλη διάσταση, ώστε 700.000 άτομα να δηλώσουν μέλη του. 

Η στροφή αριστερά είναι τεράστια, και το ζητούμενο είναι πως δεν θα πάει χαμένη αλλά θα οργανωθεί και θα αξιοποιηθεί προσφέροντας εναλλακτική. Αυτή δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει το ζήτημα της μετωπικής σύγκρουσης στο δρόμο με τη φασιστική απειλή, αλλά και το σταμάτημα των ρατσιστικών επιθέσεων. Χτίζοντας το κίνημα που λέει ανοιχτά σύνορα, ίσα δικαιώματα, νομιμοποίηση για όλους. 

…Με την εργατική τάξη και τα συνδικάτα στην πρώτη γραμμή

Ο ρόλος των συνδικάτων είναι ο πιο κρίσιμος για την αντιμετώπιση των ρατσιστικών επιθέσεων και της φασιστικής απειλής. 

Στην Ελλάδα, η πρώτη διαδικασία νομιμοποίησης μεταναστών που έγινε από το 1997 μέχρι το 2004 αφορούσε περίπου 1 εκατομμύριο μετανάστες κυρίως από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, ένα μεγάλο κομμάτι των οποίων παρέμεινε. Ήταν μια νίκη που δεν θα είχε συμβεί χωρίς τα συνδικάτα που έσπρωξαν βήμα το βήμα σε αυτήν την κατεύθυνση, σπάζοντας προκαταλήψεις στο εσωτερικό τους, οργανώνοντας τους μετανάστες, πιέζοντας για νομιμοποίηση. 

Η σκλήρυνση της μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ από το 2005 και μετά έκανε τη δουλειά του αντιρατσιστικού κινήματος και των συνδικάτων δυσκολότερη αφήνοντας λίγα στενά μικρά παράθυρα νομιμοποίησης. Αλλά, όπως είδαμε, το 2015 τα σύνορα άνοιξαν με το τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης με τα συνδικάτα εκπαιδευτικών, υγειονομικών, ΟΤΑ και άλλων στην πρώτη γραμμή. 

Η Χρυσή Αυγή πρώτα αντιμετωπίστηκε από τα συνδικάτα έξω από τα σχολεία, τα νοσοκομεία, τους παιδικούς σταθμούς, τη Ζώνη του Περάματος, παντού όπου επιχειρούσε να επιβάλει με την ωμή βία την κυριαρχία της. Και στη συνέχεια ήταν η οργανωμένη εργατική τάξη που στήριξε τη μάχη στα δικαστήρια ακόμη και με γενικές απεργίες με τεράστιες συγκεντρώσεις στον Κορυδαλλό και το Εφετείο. 

Αυτή η δύναμη μπορεί να σταματήσει τον ρατσιστικό παροξυσμό της κυβέρνησης Μητσοτάκη-Πλεύρη. Ήδη σε κοινή τους ανακοίνωση, τρεις σύλλογοι εργαζομένων που υπάγονται στο υπουργείο Μετανάστευσης (Σύλλογος Υπαλλήλων Υπηρεσίας Ασύλου και Αρχής Προσφυγών, Πανελλήνιος Σύλλογος Υπαλλήλων Υπηρεσίας Υποδοχής και Ταυτοποίησης, Σύλλογος Υπαλλήλων Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου) κατήγγειλαν με σφοδρότητα την ψήφιση από την κυβέρνηση της απαράδεκτης τροπολογίας για την αναστολή των αιτημάτων ασύλου:

«Το υπουργείο δημιουργεί εντυπώσεις ότι οι μετανάστες και πρόσφυγες ζουν σαν να κάνουν διακοπές σε ξενοδοχεία και απολαμβάνουν "γκουρμέ" συνταγές, ζώντας μάλλον... πλουσιοπάροχα με το επίδομα των 75€. Χωρίς διαδικασίες υποδοχής, ταυτοποίησης και καταγραφής, μέριμνα για ευάλωτες ομάδες των πολιτών τρίτων χωρών (π.χ. άτομα με σοβαρά προβλήματα υγείας, θύματα βίας ή βασανιστηρίων, θύματα εμπορίας ανθρώπων, ασυνόδευτους ανηλίκους κ.α.). Η πρόσφατη εξέλιξη καταπατά κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, εργαλειοποιεί τη διαχείριση του μεταναστευτικού-προσφυγικού ζητήματος και δείχνει ότι “το βαρέλι δεν έχει πάτο” όταν πρόκειται για την καταστολή αδύναμων ευάλωτων ξεριζωμένων ανθρώπων που θα κρατούνται σαν κοινοί εγκληματίες!». 

Μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς και κάθε σωματείο πρέπει να απομονώσουμε τη ΔΑΚΕ που λειτουργεί σαν φερέφωνο για τις κυβερνητικές επιθέσεις. Ας δούμε τι δήλωνε ανάμεσα σε πολλά άλλα σε ανάρτησή του στα μέσα ο προεδρεύων στην ΑΔΕΔΥ και πρόεδρος της ΔΑΚΕ Δ.Τ Πολυμερόπουλος στις 14 Αυγούστου, τη μέρα που γινόταν η συγκέντρωση των συνδικάτων στον Πειραιά ενάντια στο Crown Iris:

«Όλοι αυτοί οι μαχητικοί και ακούραστοι περιφερόμενοι βαστάζοι της σημαίας της Παλαιστίνης το τελευταίο μεγάλο διάστημα, έχουν ένα κοινό σημείο. Όχι μόνο δεν θα τους δεις ποτέ να κρατάνε την Ελληνική σημαία, αλλά όποιος την κρατάει, την έχει στο σπίτι του στο μπαλκόνι του, κτλ είναι ακροδεξιός και φασίστας. Όλους αυτούς τους στεντόριους διεκδικητές της "Free Palestain" δεν θα τους ακούσεις ποτέ να "βγάζουν κιχ" για την Κύπρο, για την Βόρειο Ήπειρο, για το Αχτσάν, για τους Ισραηλινούς ομήρους, για τη Μακεδονία, για τις σφαγές των Χριστιανών στη Συρία, τη Νιγηρία, την Αίγυπτο κτλ...».

 

Πρέπει να συγκρουστούμε σκληρά με αυτές τις κραυγές. «Καλούμε τα εργατικά συνδικάτα και τους φοιτητικούς συλλόγους να δώσουμε μαζί τη μάχη ενάντια στον ρατσισμό και το φασισμό, στο δρόμο του κινήματος αλληλεγγύης που πριν από 10 χρόνια είχε σύμβολο του την ανθρωπιά των γιαγιάδων της Λέσβου, στο δρόμο του κινήματος που έστειλε στη φυλακή τους δολοφόνους της Χρυσής Αυγής. Να οργανώσουμε ενωτικά τις κινητοποιήσεις για να μην περάσει το ρατσιστικό νομοσχέδιο» αναφέρει το κάλεσμα της ΚΕΕΡΦΑ ενόψει της Σύσκεψης που οργανώνει με στόχο ένα αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό Σεπτέμβρη. «Για νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, με ίσα δικαιώματα και σύνορα ανοιχτά για την προσφυγιά. Για να κλείσουν όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και να πάνε στη φυλακή οι δολοφόνοι της Πύλου και του Καμράν. Να δώσουμε δυναμική απάντηση στις 18 Σεπτέμβρη στο Κερατσίνι στην επέτειο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, απαιτώντας ο Κασιδιάρης και οι άλλοι χρυσαυγίτες να μείνουν στη φυλακή και να καταδικαστούν με βαρύτερες ποινές στη δίκη σε Β΄ βαθμό».